یادگیری

همانطور که همه ما شنیده ایم "زمان پول است". در حالی که زمان ارزشمند است، به نظر نمی رسد چیزی باشد که بتوانیم آن را درک کنیم. و علیرغم این واقعیت که همه ما از اهمیت گرامی داشتن زمان خود آگاه هستیم، ناخودآگاه آن را همیشه در نوک انگشتان خود هدر می دهیم! انگار هنوز با مفهوم زمان و نحوه کارکرد آن دست و پنجه نرم می کنیم. از سوی دیگر، مدیریت زمان به یک وسواس فرهنگی تبدیل شده است و مانند هر پدیده فرهنگی، با اسطوره ها احاطه شده است.

با درک محدود از زمان و این افسانه ها، به طور فزاینده ای دشوار می شود که از زمان خود عاقلانه استفاده کنیم و واقعا مولد باشیم. این تصورات غلط باعث می شود که ما دیدگاه تحریف شده ای از بهره وری داشته باشیم، که باعث می شود کم تر کارآمد شویم، کم تر انگیزه داشته باشیم، بیشتر در معرض فرسودگی شغلی باشیم، و بیشتر در معرض تصمیم گیری های ضعیف قرار بگیریم.

برای غلبه بر برخی از این باورهای غلط، ابتدا باید درک کنیم که زمان از نظر بهره وری به چه معناست.

در این مقاله، 2 تصور غلط از زمان را که احتمالا باعث می شوند بازدهی کمتری داشته باشید، بررسی خواهیم کرد.

1- همه زمان ها برابر است.

این یک اشتباه رایج است که همه زمان‌ها برابر هستند و ما می‌توانیم از زمان خود به هر نحوی که دوست داریم استفاده کنیم بدون اینکه با هیچ عواقبی روبرو شویم.

این زمانی اتفاق می‌افتد که افراد از پیامدهای بلندمدت نحوه گذراندن وقت خود آگاه نباشند. به عنوان مثال، اگر شخصی به طور مداوم کار را بر زندگی شخصی خود اولویت می دهد، ممکن است از این که روابط و رفاه کلی خود را به خطر می اندازد غافل باشد.

به طور مشابه، اگر فرد در فعالیت هایی شرکت کند که با ارزش ها و اهداف او به صورت مداوم همخوانی نداشته باشد، ممکن است از هدر دادن زمان باارزشی که می تواند صرف فعالیت های رضایت بخش تر و معنادارتر شود، بی اطلاع باشد.

در حقیقت، برخی اوقات مهم تر از دیگران هستند و نحوه استفاده ما از زمان، تاثیر قابل توجهی بر زندگی ما دارد. به عنوان مثال، زمان سپری شده با عزیزان یا مراقبت از سلامت جسمی و عاطفی ما مهم تر از زمان صرف شده در رسانه های اجتماعی یا تماشای تلویزیون است.

با درک این موضوع که همه زمان‌ها برابر نیستند و برخی از زمان‌ها با ارزش‌تر از زمان‌های دیگر است، می‌توانیم درباره نحوه اولویت‌بندی زمان خود و تخصیص آن به چیزهایی که برایمان مهم‌تر هستند، تصمیم‌های بهتری بگیریم. این می تواند به یک زندگی رضایت بخش تر و با ارزش تر منجر شود.

2- زمان غیرقابل درک است.

مردم ممکن است باور داشته باشند که زمان ناملموس است زیرا مفهومی انتزاعی است که نمی توان آن را لمس کرد یا دید؛ و اینکه دائما در حال حرکت است و نمی توان آن را متوقف یا معکوس کرد. درک یا کنترل زمان بسیار دشوار است. در نتیجه، مردم بر این باورند که زمان را نمی توان اندازه گیری یا ارزش گذاری کرد.

این یک بار دیگر درست نیست.

در حالی که زمان را نمی توان به همان شکلی که پول یا اشیا می توان دید یا لمس کرد، منبعی قابل لمس و گرانبها باقی می ماند. ارزش آن به جای یک مقدار یا کمیت خاص، با کیفیت آن تعیین می شود.

برای مثال، زمانی که صرف امور مهمی مانند یک تلاش تجاری، دنبال کردن علایق، یادگیری مهارت‌های جدید، بودن در کنار خانواده و ورزش برای بهبود سلامت می‌شود، بیشتر از زمانی که برای کارهای با اولویت پایین صرف می‌شود، ارزشمندتر است.اینجارا بخوانید

ارزش زمان با کیفیت آن سنجیده می شود.

منبع

همانطور که همه ما شنیده ایم "زمان پول است". در حالی که زمان ارزشمند است، به نظر نمی رسد چیزی باشد که بتوانیم آن را درک کنیم. و علیرغم این واقعیت که همه ما از اهمیت گرامی داشتن زمان خود آگاه هستیم، ناخودآگاه آن را همیشه در نوک انگشتان خود هدر می دهیم! انگار هنوز با مفهوم زمان و نحوه کارکرد آن دست و پنجه نرم می کنیم. از سوی دیگر، مدیریت زمان به یک وسواس فرهنگی تبدیل شده است و مانند هر پدیده فرهنگی، با اسطوره ها احاطه شده است.

با درک محدود از زمان و این افسانه ها، به طور فزاینده ای دشوار می شود که از زمان خود عاقلانه استفاده کنیم و واقعا مولد باشیم. این تصورات غلط باعث می شود که ما دیدگاه تحریف شده ای از بهره وری داشته باشیم، که باعث می شود کم تر کارآمد شویم، کم تر انگیزه داشته باشیم، بیشتر در معرض فرسودگی شغلی باشیم، و بیشتر در معرض تصمیم گیری های ضعیف قرار بگیریم.

برای غلبه بر برخی از این باورهای غلط، ابتدا باید درک کنیم که زمان از نظر بهره وری به چه معناست.

در این مقاله، 2 تصور غلط از زمان را که احتمالا باعث می شوند بازدهی کمتری داشته باشید، بررسی خواهیم کرد.

1- همه زمان ها برابر است.

این یک اشتباه رایج است که همه زمان‌ها برابر هستند و ما می‌توانیم از زمان خود به هر نحوی که دوست داریم استفاده کنیم بدون اینکه با هیچ عواقبی روبرو شویم.

این زمانی اتفاق می‌افتد که افراد از پیامدهای بلندمدت نحوه گذراندن وقت خود آگاه نباشند. به عنوان مثال، اگر شخصی به طور مداوم کار را بر زندگی شخصی خود اولویت می دهد، ممکن است از این که روابط و رفاه کلی خود را به خطر می اندازد غافل باشد.

به طور مشابه، اگر فرد در فعالیت هایی شرکت کند که با ارزش ها و اهداف او به صورت مداوم همخوانی نداشته باشد، ممکن است از هدر دادن زمان باارزشی که می تواند صرف فعالیت های رضایت بخش تر و معنادارتر شود، بی اطلاع باشد.

در حقیقت، برخی اوقات مهم تر از دیگران هستند و نحوه استفاده ما از زمان، تاثیر قابل توجهی بر زندگی ما دارد. به عنوان مثال، زمان سپری شده با عزیزان یا مراقبت از سلامت جسمی و عاطفی ما مهم تر از زمان صرف شده در رسانه های اجتماعی یا تماشای تلویزیون است.

با درک این موضوع که همه زمان‌ها برابر نیستند و برخی از زمان‌ها با ارزش‌تر از زمان‌های دیگر است، می‌توانیم درباره نحوه اولویت‌بندی زمان خود و تخصیص آن به چیزهایی که برایمان مهم‌تر هستند، تصمیم‌های بهتری بگیریم. این می تواند به یک زندگی رضایت بخش تر و با ارزش تر منجر شود.

2- زمان غیرقابل درک است.

مردم ممکن است باور داشته باشند که زمان ناملموس است زیرا مفهومی انتزاعی است که نمی توان آن را لمس کرد یا دید؛ و اینکه دائما در حال حرکت است و نمی توان آن را متوقف یا معکوس کرد. درک یا کنترل زمان بسیار دشوار است. در نتیجه، مردم بر این باورند که زمان را نمی توان اندازه گیری یا ارزش گذاری کرد.

این یک بار دیگر درست نیست.

در حالی که زمان را نمی توان به همان شکلی که پول یا اشیا می توان دید یا لمس کرد، منبعی قابل لمس و گرانبها باقی می ماند. ارزش آن به جای یک مقدار یا کمیت خاص، با کیفیت آن تعیین می شود.

برای مثال، زمانی که صرف امور مهمی مانند یک تلاش تجاری، دنبال کردن علایق، یادگیری مهارت‌های جدید، بودن در کنار خانواده و ورزش برای بهبود سلامت می‌شود، بیشتر از زمانی که برای کارهای با اولویت پایین صرف می‌شود، ارزشمندتر است.اینجارا بخوانید

ارزش زمان با کیفیت آن سنجیده می شود.

منبع