انواع کم شنوایی در کودکان میتواند به دو دستهی کلی تقسیم شود: کم شنوایی موقت و کم شنوایی دائمی. کم شنوایی موقت ناشی از تجمع مایع در گوش میانی است که معمولاً با عفونت گوش همراه است. این نوع کم شنوایی با آنتیبیوتیک یا جراحی قابل درمان است. کم شنوایی دائمی ناشی از مشکل در مکانیسمهای شنوایی یا عصب شنوایی است که ممکن است به علل ژنتیکی، بدنسازی، بیماری یا داروها باشد. این نوع کم شنوایی معمولاً با وسایل کمک شنوایی مانند دستگاههای تقویت صدا، لولههای تهویه گوش یا حلزون مصنوعی رفع میشود.انواع کم شنوایی درکودکان
بر اساس شدت کم شنوایی، این مشکل را میتوان به سه نوع خفیف، متوسط و شدید تقسیم کرد. در کودکان، کم شنوایی خفیف بین ۲۵ تا ۴۰ دسی بل، کم شنوایی متوسط بین ۴۱ تا ۶۰ دسی بل و کم شنوایی شدید بین ۶۱ تا ۸۰ دسی بل است.
برخی از علائم کم شنوایی در کودکان عبارتند از: عدم پاسخ به صداها، عدم تقلید از صداهای دور و نزدیک، عدم تولید صداهای مناسب سن، عدم تکامل زبان و گفتار، عدم تفاعل با دیگران، عصبانیت و نارضایتی.
برای تشخیص و درمان بهتر کم شنوایی در کودکان، لازم است به پزشک مراجعه و آزمایشهای لازم را انجام داد. هرچه زودتر این مشکل شناسایی و رسیدگی شود، بهتر است.
رفتار با فرزند کم شنوا
رفتار با فرزند کم شنوا میتواند چالشبرانگیز باشد، اما با توجه به نیازها و احساسات او و ارایهی حمایت مناسب، میتوانید به او کمک کنید تا رشد و تحول بهتری داشته باشد. برخی از نکات مفید برای رفتار با فرزند کم شنوا عبارتند از:
- به او اطلاعات مناسب در مورد کم شنوایی و وسایل کمک شنوایی بدهید. به او بگویید که چرا نیاز به استفاده از دستگاههای تقویت صدا، لولههای تهویه گوش یا حلزون مصنوعی دارد و چگونه میتواند از آنها بهرهمند شود. به او نشان دهید که چگونه مراقبت از آنها کند و آنها را تعمیر یا تعویض کند. به او بگویید که خجالت نکشد و در صورت نیاز به کمک، از دیگران بخواهد.
- به ارتباطات خود با او توجه کنید. سعی کنید همیشه با فرزند خود روبرو باشید و صورت خود را برای او قابل رؤیت کنید. صحبت کردن با صدای بلند، رسا و شفاف را تمرین کنید. حرکات دست و بدن خود را برای تأکید بر مفاهیم استفاده کنید. به فرزند خود نگاه کنید و علائم غیرکلامی مثل لبخند، چشمک زدن و نوازش را در حین صحبت استفاده کنید. سعی کنید پیامهای خود را ساده، مختصر و مفید بیان کنید. به فرزند خود فرصت بدهید تا پاسخ دهد و سؤالات خود را تکرار یا تغییر دهید اگر لازم باشد.
- به فرزند خود حمایت هیجانی بدهید. به فرزند خود بگویید که شما علاقهمند، قابل اعتماد و در دسترس هستید. به احساسات و نظرات او گوش دهید و آنها را جدی بگیرید. به او تعریف کنید که همهی مشکلات قابل حل هستند و شما در کنار او هستید. به اعتماد به نفس و استقلال او تشویق کنید و مثبتاندیش باشید.
- به فرزند خود حمایت اجتماعی بدهید. به او کمک کنید تا با دیگران ارتباط برقرار کند و مهارتهای اجتماعی را یاد بگیرد. به او بیاموزید که چگونه با موقعیتهای مختلف اجتماعی مثل بازی، دعوا، همکاری و دوستی برخورد کند. به او بگویید که چگونه به دیگران دربارهی کم شنوایی خود توضیح دهد و از آنها بخواهد که با احترام و صبر با او رفتار کنند. به او فرصت بدهید تا با کودکان و همسالان شنوا و کم شنوا در جمعهای مختلف مانند خانواده، مدرسه، پارک و باشگاه بازی و تفریح کند.
- به فرزند خود حمایت آموزشی بدهید. به او کمک کنید تا زبان و گفتار را به خوبی یاد بگیرد و تقویت کند. به او بگویید که چگونه از منابع آموزشی مثل کتاب، فیلم، نرمافزار و سایت استفاده کند. به او بگویید که چگونه در محیطهای آموزشی مثل کلاس، آزمایشگاه، کتابخانه و زمین بازی عمل کند. به او بگویید که چگونه با معلمان، همکلاسیها و مشاوران خود همکاری کند و نظرات خود را بیان کند. به او بگویید که چگونه درسهای خود را مرور، تکرار و تمرین کند.پزشکی و سلامتی
انواع کم شنوایی در کودکان میتواند به دو دستهی کلی تقسیم شود: کم شنوایی موقت و کم شنوایی دائمی. کم شنوایی موقت ناشی از تجمع مایع در گوش میانی است که معمولاً با عفونت گوش همراه است. این نوع کم شنوایی با آنتیبیوتیک یا جراحی قابل درمان است. کم شنوایی دائمی ناشی از مشکل در مکانیسمهای شنوایی یا عصب شنوایی است که ممکن است به علل ژنتیکی، بدنسازی، بیماری یا داروها باشد. این نوع کم شنوایی معمولاً با وسایل کمک شنوایی مانند دستگاههای تقویت صدا، لولههای تهویه گوش یا حلزون مصنوعی رفع میشود.انواع کم شنوایی درکودکان
بر اساس شدت کم شنوایی، این مشکل را میتوان به سه نوع خفیف، متوسط و شدید تقسیم کرد. در کودکان، کم شنوایی خفیف بین ۲۵ تا ۴۰ دسی بل، کم شنوایی متوسط بین ۴۱ تا ۶۰ دسی بل و کم شنوایی شدید بین ۶۱ تا ۸۰ دسی بل است.
برخی از علائم کم شنوایی در کودکان عبارتند از: عدم پاسخ به صداها، عدم تقلید از صداهای دور و نزدیک، عدم تولید صداهای مناسب سن، عدم تکامل زبان و گفتار، عدم تفاعل با دیگران، عصبانیت و نارضایتی.
برای تشخیص و درمان بهتر کم شنوایی در کودکان، لازم است به پزشک مراجعه و آزمایشهای لازم را انجام داد. هرچه زودتر این مشکل شناسایی و رسیدگی شود، بهتر است.
رفتار با فرزند کم شنوا
رفتار با فرزند کم شنوا میتواند چالشبرانگیز باشد، اما با توجه به نیازها و احساسات او و ارایهی حمایت مناسب، میتوانید به او کمک کنید تا رشد و تحول بهتری داشته باشد. برخی از نکات مفید برای رفتار با فرزند کم شنوا عبارتند از:
- به او اطلاعات مناسب در مورد کم شنوایی و وسایل کمک شنوایی بدهید. به او بگویید که چرا نیاز به استفاده از دستگاههای تقویت صدا، لولههای تهویه گوش یا حلزون مصنوعی دارد و چگونه میتواند از آنها بهرهمند شود. به او نشان دهید که چگونه مراقبت از آنها کند و آنها را تعمیر یا تعویض کند. به او بگویید که خجالت نکشد و در صورت نیاز به کمک، از دیگران بخواهد.
- به ارتباطات خود با او توجه کنید. سعی کنید همیشه با فرزند خود روبرو باشید و صورت خود را برای او قابل رؤیت کنید. صحبت کردن با صدای بلند، رسا و شفاف را تمرین کنید. حرکات دست و بدن خود را برای تأکید بر مفاهیم استفاده کنید. به فرزند خود نگاه کنید و علائم غیرکلامی مثل لبخند، چشمک زدن و نوازش را در حین صحبت استفاده کنید. سعی کنید پیامهای خود را ساده، مختصر و مفید بیان کنید. به فرزند خود فرصت بدهید تا پاسخ دهد و سؤالات خود را تکرار یا تغییر دهید اگر لازم باشد.
- به فرزند خود حمایت هیجانی بدهید. به فرزند خود بگویید که شما علاقهمند، قابل اعتماد و در دسترس هستید. به احساسات و نظرات او گوش دهید و آنها را جدی بگیرید. به او تعریف کنید که همهی مشکلات قابل حل هستند و شما در کنار او هستید. به اعتماد به نفس و استقلال او تشویق کنید و مثبتاندیش باشید.
- به فرزند خود حمایت اجتماعی بدهید. به او کمک کنید تا با دیگران ارتباط برقرار کند و مهارتهای اجتماعی را یاد بگیرد. به او بیاموزید که چگونه با موقعیتهای مختلف اجتماعی مثل بازی، دعوا، همکاری و دوستی برخورد کند. به او بگویید که چگونه به دیگران دربارهی کم شنوایی خود توضیح دهد و از آنها بخواهد که با احترام و صبر با او رفتار کنند. به او فرصت بدهید تا با کودکان و همسالان شنوا و کم شنوا در جمعهای مختلف مانند خانواده، مدرسه، پارک و باشگاه بازی و تفریح کند.
- به فرزند خود حمایت آموزشی بدهید. به او کمک کنید تا زبان و گفتار را به خوبی یاد بگیرد و تقویت کند. به او بگویید که چگونه از منابع آموزشی مثل کتاب، فیلم، نرمافزار و سایت استفاده کند. به او بگویید که چگونه در محیطهای آموزشی مثل کلاس، آزمایشگاه، کتابخانه و زمین بازی عمل کند. به او بگویید که چگونه با معلمان، همکلاسیها و مشاوران خود همکاری کند و نظرات خود را بیان کند. به او بگویید که چگونه درسهای خود را مرور، تکرار و تمرین کند.پزشکی و سلامتی